Na 1 sierpnia przypada święto Lammas (inaczej Lughnasadh) – święto pełni lata i pierwszych zbiorów. Dziękujemy w tym czasie dziękują ziemi za szczodrość i obfite plony. Innym ważnym tematem związanym z tym świętem jest składanie ofiary – świadomość, że wszystko ma swoją cenę i trzeba coś poświęcić, by narodziło się coś nowego. Lammas jest radosnym świętem, jednak towarzyszy mu świadomość śmierci i nadchodzącej ciemności.
Słowo Lammas wywodzi się od wyrażenia „Loaf Mass” (Msza Chleba), nazwy europejskiego święta, podczas którego wypiekano chleb z pierwszych dojrzałych kłosów pszenicy. Sabat ten zwany jest również Lughnasadh, co oznacza mniej więcej „zabawy Lugh” lub „święto Lugh”. Lugh był celtyckim bogiem światła i Słońca, jego atrybutem była magiczna włócznia. Nieodłączny element tego święta stanowiły zawody i zabawy powiązane z postacią tego boga.
Na ołtarzu podczas świętowania Lammas może znaleźć się chleb, pszenica, piwo, jagody i jeżyny, kukurydza czy liście dębu.