When in Rome. Rzymskie wakacje

Kiedy tylko zobaczyłam okładkę powieści When in Rome wiedziałam, że muszę dostać ją w swoje ręce i przekonać się czy treść okaże się równie słodka jak jej zapowiedź.

Intuicja mnie nie zawiodła. Otrzymałam dokładnie to czego szukałam i jeszcze więcej.

Czytanie tej książki było dla mnie niczym delektowanie się pyszną szatlotką, czekoladowymi i czekoladowymi lodami lub podjadanie popcornu połączone z oglądaniem na żywo meczu siatkówki wygranego przez mój ukochany klub - jednym słowem- BAJKA.

Amelia jest piękną i bardzo znaną osobą. Jej piosenki mają miliony odtworzeń w sieci, kolejne single sprzedają się jak świeże bułeczki, a zarobionych pieniędzy wystarczy na spełnienie niemal każdego głęboko skrywanego marzenia.

A jednak . Coś w niej pęka.

Zagubiona dziewczyna działając pod wpływem impulsu , zainspirowana Audrey Hepburn wyjeżdża do Rzymu- jednak nie tego położonego we Włoszech, a jedynie do małej mieścinki w stanie Kentucky położonej dwie godziny drogi od jej własnego domu.

Na jej nieszczęście spontaniczna wycieczka zaczyna się wyjątkowo kiepsko- samochód Rae Rose -bo pod tym pseudonimem zna Amelię świat odmawia współpracy ,a to sprawia, że młoda kobieta zatrzymuje się na podwórku przed domem nieznanego mężczyzny.

Noah nie jest duszą towarzystwa,choć w przypadku tego bohatera takie określenie wydaje się być eufemizmem.

Nie to by mu czegoś brakowało- jest atrakcyjny i do tego prowadzi cukiernię będącą spadkiem po babci.

To po prostu typ samotnika, a gdy myślę o jego postaci od razu przychodzi mi na myśl osiołek Kłapouchy.

Nocna wizyta cekebrytki to ostatnia rzecz jakiej sobie życzy.

A jednak- mimo ,że niechętnie mężczyzna decyduje się jej pomóc. Co z tego wyniknie?

Czy dwie tak skrajnie różne osoby mają ze sobą coś wspólnego?

Powiem prosto z głębi serca i użyję najprostszych znanych mi słów- ta lektura była CUDOWNA.

Z miejsca zakochałam się w jej bohaterach z zaangażowaniem śledząc ich poczynania i kibicując w drodze do szczęścia.

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Sarah Adams, lecz z pewnością nie ostatnie. Lekkie pióro autorki oraz piękny sposób wyrażania myśli i emocji sprawił, że dałam się jej oczarować.

Pięknie opisane powoli rodzące się między dwojgiem ludzi uczucie, niesamowicie realistycznie wykreowane postaci , klimat małego miasteczka i dopełniające całości błyskotliwe okraszone humorem dialogi porywają od pierwszej do ostatniej strony.

Polecam gorąco ❣️

PS Odłożenie tej fabuły grozi czytelniczym kacem -przed czytaniem upewnij się ,że masz pod dostatkiem dobrej literatury pozwalającej na jego przełamanie 😉